Ziel
Eckhart spreekt vaak over de ziel. De vraag rijst wat dat is. Ziel.Voor mij staat de ziel gelijk aan Essentie. Zoals het concentraat van bijvoorbeeld een bloesem uitgedrukt kan worden in etherische olie. De bloesem is weg, maar haar (fysieke) essentie nog aanwezig in de olie. Zo kijk ik ook naar bijvoorbeeld Nisargadatta, of Alexander Smit. Bij Nisargadatta zou je kunnen zeggen dat zijn essentie te vinden is in zijn werk, zijn boeken. Als een soort van spiritueel concentraat. Ook bij Alexander zou je kunnen stellen dat zijn essentie zich uitdrukt en werkzaam is in en door zijn leerlingen. Zo ervaar ik dat in ieder geval. Toch zou je ook kunnen spreken van een "eigen" essentie. Niet iets waar je prat op kan gaan, maar als uitdrukking van God in jouw specifieke vorm.Je zou ook kunnen zeggen dat het water in de vis zich uitdrukt via die specifieke vis, in haar vorm ,haar wijze van zwemmen, haar wijze van voedsel vergaren en voortplanting. Geen vis is hetzelfde, alleen het water in haar. En wij, als mens .. ook wij delen dit water, delen deze ingrond en brengen dit ieder op verschillende wijze tot uitdrukking. Zonder die essentie zijn de verschillen niet waarneembaar of werkbaar. De ene wordt geboren en is begiftigd met muzikaal talent, de ander met strategisch talent, weer een ander met grote fysieke kracht .. enzovoorts. Maar al deze aangeboren krachten zijn niet toegankelijk zonder deze essentie, de ingrond van ons leven. Het geeft de mogelijkheid om deze krachten ( waaronder de zintuigen ) te gebruiken.
De mens die zich geen enkele rekenschap geeft van deze ingrond, niet luistert, snel afgeleid is .. heeft moeite met het herkennen van deze essentie, ingrond, of ziel. Deze mens verliest zich in de talloze krachten die voorbijkomen. Hebzucht, wellust, wraak, luiheid, wreedheid, spotlust, woede .. noem maar op. Ze kunnen grote hoogten bereiken qua aanzien, macht, rijkdom .. Maar het blijven de meest beklagenswaardige armoedzaaiers.
De mens die zich wel rekenschap geeft van zijn ziel, herkent al gauw dat zijn kwaliteiten, eigenschappen niet van hem zijn, maar gegeven. Immers was er een keuze om goed gebouwd, gezond, intelligent enzovoorts te zijn? Die mens heeft al snel door dat die keuze er niet was. Dat er geen ik is die daar prat op kan gaan. De ik die het wel doet is als de clown die het applaus voor de acrobaten in ontvangst neemt. Maar rekenschap gevende van de ziel, de essentie, herkent elk mens de grote gemene deler, het onafgescheiden zijn van God, van elkaar, en elk ander mens wordt herkent als zichzelf.
Moge we allen onze ziel als zijn, en onafgescheiden van God, herkennen.
vh
Alle teksten in dit gedeelte van advaitaweb vinden hun inspiratie in het werk van Meister Eckhart.